Zyski powstałe w wyniku działalności EZIG uznaje się za zyski członków, które są rozdzielane między nich w częściach określonych w umowie o utworzeniu zgrupowania lub, w razie braku w niej odpowiedniego postanowienia, w częściach równych.
Zgrupowanie nie jest instytucją przeznaczoną do generowania zysków (tzw. societas lucri). Cele zgrupowania są zgoła inne (art. 3). Z drugiej jednak strony nie jest wykluczone osiąganie zysków przez zgrupowanie. Ów zysk nie jest głównym celem zgrupowania ale może zostać wygenerowany dodatkowo, w związku z działalnością zgrupowania.
Członkowie uczestniczą w zyskach zgrupowania. Jest to jedno z praw udziałowych w zgrupowaniu, ale nie odgrywa ono tak istotnej roli jak w przypadku praw do zysku w spółkach. Zysk zgrupowania może bowiem zostać całkowicie wyłączony spod podziału pomiędzy członków zgrupowania i może on zostać przeznaczony na potrzeby działalności zgrupowania. W umowach o utworzeniu zgrupowania niejednokrotnie spotyka się np. takie zapisy: „po zatwierdzeniu rocznego rachunku zgrupowania, ewentualny zysk przenosi się na kolejny rok obrotowy”.
Umowa o utworzeniu zgrupowania może wprowadzić w zasadzie dowolny parytet udziału w zyskach poszczególnych członków. Nie może jednak prowadzić do pokrzywdzenia poszczególnych członków w ich prawie do zysku. Rozporządzenie nie narzuca żadnych kryteriów dla ustalenia parytetu zysków. Udział w zyskach może być zatem uzależniony od wielkości i rodzaju ewentualnych wkładów do zgrupowania, nakładu pracy, itp.
Zyski powstające z działalności zgrupowania uważane są – zgodnie z art. 21 ust. 1 – za zyski członków, które powinny być podzielone w proporcjach określonych w umowie założycielskiej, a w braku takich postanowień, w częściach równych. Zob. European Economic Interest Groupings. Commercial, legal and tax considerations, Jordans 1990. praca zbiorowa, s. 50 – 51.
Niezależnie od prawa do zysku członkowi zgrupowania służy podobne prawo majątkowe do:
-
- udziału w masie likwidacyjnej zgrupowania
- aktywów zgrupowania na wypadek jego wystąpienia ze zgrupowania (art. 33)
Zysk osiągnięty ze stosunku zgrupowania podlega szczególnej regulacji podatkowej zgodnie z art. 40.
Członkowie zgrupowania przyczyniają się do pokrycia nadwyżki wydatków nad przychodami w częściach określonych w umowie o utworzeniu zgrupowania lub w przypadku braku w niej odpowiedniego postanowienia, w częściach równych.
Członkowie zgrupowania obowiązani są do pokrycia straty poniesionej przez zgrupowanie. Udział w stracie – o ile umowa o utworzeniu zgrupowania nie stanowi inaczej – jest równy. Wskazany w umowie o utworzeniu zgrupowania udział w zyskach i stratach nie musi być symetryczny. Dopuszczalne jest zatem zróżnicowanie tych parytetów w odniesieniu do każdego z członków. Umowa o utworzeniu zgrupowania może określać termin w jakim członkowie zgrupowania winni pokryć stratę, a także ustalić zasady podziału niedoboru przypadającego na niewypłacalnego członka pomiędzy pozostałych członków.
Niezależnie od opisywanego powyżej obowiązku członka do pokrycia straty, członek winien ponadto pokryć niedobór w zgrupowaniu w przypadku:
-
- ujawnienie niedoboru w toku likwidacji zgrupowania
- ujawnienie niedoboru w związku z wystąpieniem członka ze zgrupowania (art. 33)
Blog