Od dnia 1 lutego 2006r. wprowadzono obowiązek posiadania elektronicznych kart identyfikacyjnych przez wszystkich zawodników od 12 roku życia uprawiających w Polsce sport piłki nożnej (Pkt 1 uchwały nr 11/77 z dnia 20 maja 2005 Prezydium Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej). Pierwsza elektroniczna karta identyfikacyjna zostaje wydana dla zawodnika na okres od 12 do 18 roku życia a następna od 18 roku życia do zakończenia kariery (Pkt 6 uchwały nr 11/77 z dnia 20 maja 2005 Prezydium Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej).

W myśl § 28 ust. 1 i 2 uchwały nr III z dnia 14 lipca 2006 r. Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej przed uzyskaniem zwolnienia z dotychczasowego klubu zawodnik nie ma (z pewnymi wyjątkami) prawa podpisania karty zawodnika do innego klubu. Klub nie ma prawa przyjąć od zawodnika podpisanej karty zawodnika dopóki nie otrzyma zwolnienia z poprzedniego klubu. Z kolei § 29 przedmiotowej uchwały stanowi, iż podpisaną kartę zawodnika klub przekazuje do właściwego związku piłki nożnej celem potwierdzenia. Zapis § 30 stanowi, iż kartę zawodnika do danego klubu właściwy związek odpowiednio potwierdza. Ponadto klub przekazujący do właściwego związku piłki nożnej w celu potwierdzenia karty zawodnika, który zmienia przynależność klubową obowiązany jest przedłożyć dokumenty stwierdzające zwolnienie definitywne lub czasowe, zawarcie umowy transferowej, zgodę zawodnika, umowę między klubem a zawodnikiem w przypadku zwolnienia zawodnika profesjonalnego.

Zgodnie z uchwałami Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej każdy zawodnik uprawniony i zarejestrowany do gry musi posiadać elektroniczną kartę zawodnika lub co najmniej złożyć wypełniony wniosek o wydanie karty ze zdjęciem.

Karty zakupione przez zawodników, którzy samodzielnie opłacili ich koszt są własnością tych zawodników, w „nieodpłatnym użytkowaniu klubów”.

Karty zakupione przez kluby są „własnością klubów w ich użytkowaniu”.

Karty zawodnika nie są przedmiotem obrotu. Nie posiadają one cech papieru wartościowego.

Zgodnie z art. 327 k.c. przedmiotem zastawu mogą być także prawa, jeżeli są zbywalne. Karty zawodnika nie mogą być przedmiotem zastawu.

Przekazanie zawodnika następowało w oparciu o tzw. umowę transferową. Ponieważ posiadanie karty zawodnika stanowiło jeden z warunków administracyjno - ewidencyjnych w przypadku zmiany klubu przez zawodnika, można było zawrzeć umowę o przekazanie w depozyt karty zawodnika. Przekazanie karty w depozyt osobie trzeciej mogło blokować rejestrację zawodnika w nowym klubie. Umowa depozytowa mająca za przedmiot kartę zawodnika w celu zabezpieczenia zobowiązania klubu rodzi wątpliwości co do jej ważności, z uwagi na treść art. 58 § 2 k.c.

Blog