Czy zamiana mieszkań, dokonana przez upadłą w imieniu własnym oraz w imieniu ubezwłasnowolnionego męża, jest skuteczna w stosunku do prowadzonych postępowań upadłościowych małżonków?

 

Jeżeli zamiana mieszkań była czynnością ekwiwalentną, pomiędzy osobami trzecimi, wówczas nie ma zastosowania art. 128 ust. 1 p.u., który stanowi, że sędzia-komisarz z urzędu albo na wniosek syndyka uzna za bezskuteczną w stosunku do masy upadłości odpłatną czynność prawną dokonaną przez upadłego w terminie sześciu miesięcy przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości z osobą bliską, chyba że druga strona czynności wykaże, że nie doszło do pokrzywdzenia wierzycieli. Na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje zażalenie.

Czynność zamiany mieszkań nie była bezekwiwalentna, a zatem nie znajdzie zastosowania art. 127 ust. 1 p.u. zgodnie z którym, bezskuteczne w stosunku do masy upadłości są czynności prawne dokonane przez upadłego w ciągu roku przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, którymi rozporządził on swoim majątkiem, jeżeli dokonane zostały nieodpłatnie albo odpłatnie, ale wartość świadczenia upadłego przewyższa w rażącym stopniu wartość świadczenia otrzymanego przez upadłego lub zastrzeżonego dla upadłego lub dla osoby trzeciej.

 

Powstaje pytanie o możliwość zaskarżenia czynności na zasadach ogólnych – art. 527 k.c.?

Przesłanki bezskuteczności czynności dłużnika według Kodeksu cywilnego są ujęte w sposób bardziej syntetyczny niż ma to miejsce w prawie upadłościowym. Generalnie ustawodawca w Kodeksie cywilnym odnosi się do „czynności dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli” (art. 527 k.c.). Bezskuteczność czynności dłużnika uregulowana w Kodeksie cywilnym jest oparta przede wszystkim na bezpośrednio wyrażonej w treści przepisu przesłance działania z pokrzywdzeniem wierzycieli. Działanie z pokrzywdzeniem wierzycieli jest główną przyczyną wiązania negatywnych skutków z czynnością dłużnika.

 

Dalej wskazać należy, że na gruncie Kodeksu cywilnego ma znaczenie problematyka wiedzy (stanu świadomości) osoby trzeciej o działaniu ze szkodą dla wierzycieli. Wskazać np. należy na art. 527 § 1 k.c., 528 k.c., 530 zd. 2 k.c.

 

Wnioski:

Jeżeli syndyk nie ma możliwości wykazania w procesie wiedzy (stanu świadomości) osoby trzeciej o działaniu ze szkodą dla wierzycieli, wówczas wytaczanie powództwa pauliańskiego jest bezzasadne.

Blog

20 marca 2019
Zamiana mieszkań przed upadłością konsumencką.