Koncepcja depozytu rolniczego

Deponentem depozytu rolniczego mógłby być producent rolny prowadzący gospodarstwo rolne, a depozytariuszem depozytu rolniczego mógłby być podmiot finansujący. Przechowawcą depozytu rolniczego mógłby być deponent albo osoba trzecia na którą wyrazi zgodę depozytariusz. Zatem celem uzyskania od podmiotu finansującego finansowania działalności gospodarstwa rolnego producent rolny mógłby utworzyć depozyt rolniczy. Depozytem rolniczym mogłoby być odpowiednio wydzielone mienie, będące własnością producenta rolnego, stanowiące faktycznie zebrane produkty rolne, oznaczone przynajmniej co do ich rodzaju, daty i miejsca zebrania, ilości i jakości (oznaczenie przedmiotu depozytu rolniczego), przechowywane w odpowiednich do tego warunkach, celem ich późniejszej sprzedaży.

Depozyt rolniczy tworzony mógłby być w oparciu o oświadczenie producenta rolnego, które stawałoby się skuteczne z chwilą zawarcia, na jego podstawie, umowy o finansowanie pomiędzy deponentem a depozytariuszem. Niedopuszczalne byłoby utworzenie depozytu rolniczego przez producenta rolnego: po ogłoszeniu jego upadłości; jeżeli czyniłoby to niemożliwym zadośćuczynienie wcześniejszemu roszczeniu osoby trzeciej, a w szczególności wynikającego z umowy kontraktacji.

Oświadczenie o utworzeniu depozytu rolniczego określałoby przynajmniej: przedmiot depozytu rolniczego, sposób i miejsca przechowywania, maksymalny czas przechowywania nie dłuższy niż dziewięć miesięcy, wskazanie najpóźniejszej daty z nadejściem której depozyt rolniczy ulega rozwiązaniu z mocy prawa (data końcowa depozytu rolniczego) i jeżeli to dotyczy osobę trzecią, która byłaby przechowawcą. Producent rolny składałby oświadczenie o braku przeszkód do ustanowienia depozytu rolniczego. Producent rolny składałby oświadczenie na formularzu udostępnionym mu przez podmiot finansujący. Oświadczenie producenta rolnego o utworzeniu depozytu rolniczego wymagałoby formy pisemnej z datą pewną pod rygorem nieważności.

Depozyt rolniczy mógłby być przechowywany na własny koszt i ryzyko producenta rolnego. Deponent odpowiadałby za zachowania osoby trzeciej będącej przechowawcą jak za własne zachowania. Deponent ani osoba trzecia nie mogliby bez zgody depozytariusza zmienić miejsca przechowania depozytu rolniczego, chyba że działa w celu zapobieżenia grożącej szkodzie. W przypadku zmiany miejsca przechowywania depozytu rolniczego bez zgody depozytariusza deponent odpowiadałby także za jego przypadkową utratę.

Po utworzeniu depozytu rolniczego, niezwłocznie po zawarciu umowy o finansowanie, podmiot finansujący dokonywałby wypłaty, na rachunek bankowy producenta rolnego, prowadzony albo utworzony u depozytariusza, określonej w umowie kwoty nie niższej niż 75% ceny średniej ceny rynkowej skupu płodu rolnego, stanowiącego przedmiot depozytu rolniczego, z określonego przez strony w umowie dnia utworzenia depozytu rolniczego lub z dnia zawarcia umowy o finansowanie lub z innej daty, lub dat przypadających na 14 dni przed zawarciem umowy o finansowanie.

Przedmiot depozytu rolniczego, będący własnością producenta rolnego, od chwili zawarcia na jego podstawie umowy o finansowanie, aż do daty końcowej depozytu rolniczego:

nie podlegałby zajęciu, egzekucji, przymusowemu obciążeniu;

nie wchodziłby do masy upadłości, do masy sanacyjnej, do masy układowej producenta rolnego.

Przedmiot depozytu rolniczego, podlegałby sprzedaży przez producenta rolnego przed datą końcową depozytu rolniczego, w ramach jednej lub wielu czynności prawnych, po złożeniu podmiotowi finansującemu oświadczenia o całkowitym lub częściowym rozwiązaniu depozytu rolniczego w celu sprzedaży, zawierającym przynajmniej określenie kupującego, rodzaju i ilości przedmiotu sprzedaży, ceny, na formularzu udostępnionym przez podmiot finansujący. Sprzedaż przedmiotu depozytu rolniczego mogłaby nastąpić wyłącznie za pośrednictwem rachunku prowadzonego przez podmiot finansujący.

Wydanie przedmiotu depozytu rolniczego kupującemu i przejście na kupującego prawa własności przedmiotu tego depozytu mogłoby nastąpić tylko na podstawie pisemnego oświadczenia podmiotu finansującego o uznaniu rachunku ustaloną ceną sprzedaży. Na wierzytelności producenta rolnego z tytułu sprzedaży przedmiotu depozytu rolniczego podmiotowi finansującemu przysługiwałoby ustawowe prawo zastawu.

Podmiot finansujący miałby pierwszeństwo zaspokojenia przed wierzycielami producenta rolnego co do kwot wypłaconych producentowi rolnemu z chwilą utworzenia depozytu rolniczego jak i co do kwot stanowiących umówione wynagrodzenie depozytariusza, o ile zajęcie wierzytelności z tego rachunku nie nastąpiło przed złożeniem oświadczenia przez producenta rolnego o utworzeniu depozytu rolniczego.

Wynagrodzenie podmiotu finansującego, ustalone w umowie, a w szczególności suma opłat, kosztów, prowizji nie mogłoby przekraczać kosztów kredytu udzielanego przez depozytariusza w dacie utworzenia depozytu rolniczego.

Jeżeli producent rolny do upływu daty końcowej depozytu rolniczego nie sprzedałby całości lub części przedmiotu depozytu rolniczego, wówczas wierzytelności podmiotu finansującego wobec producenta rolnego stawałyby się wymagalne z mocy samego prawa, a podmiot finansujący, według swojego wyboru, mógłby w szczególności:

złożyć oświadczenie producentowi rolnemu o przejęciu na własność całości lub części przedmiotu depozytu rolniczego z chwilą upływu daty końcowej depozytu rolniczego, i następnie samodzielnie albo przez upoważniony wyspecjalizowany podmiot, dokonać zbycia przedmiotu depozytu rolniczego nawet w miejscu jego przechowywania, a uzyskaną cenę sprzedaży rozliczyć z wierzytelnością wobec producenta rolnego;

wystąpić do właściwego komornika sądowego o przeprowadzenie sprzedaży licytacyjnej przedmiotu depozytu sądowego rolniczego nawet w miejscu jego przechowywania;

zobowiązać producenta rolnego do samodzielnej sprzedaży przedmiotu depozytu rolniczego; w takim przypadku podmiotowi finansującemu służy ustawowe prawo zastawu na wierzytelności producenta rolnego z tytułu sprzedaży;

zażądać od producenta rolnego zwrotu wypłaconych kwot wraz z odsetkami i kosztami;

podjąć inne działania dopuszczalne prawem.

Blog