Połamana ławka i konkurs

Nigdy specjalnie nie lubiano bankierów. Luis Saravii de la Callego, w dziele wydanym w 1544 r określał ich mianem „nienasyconych żarłoków”, którzy „wychodzą na ulicę i plac ze swym stołem, kasą i księgą jak nierządnice do burdelu z własnym krzesłem”.

Słowo „bankructwo” wywodzi się od dwóch słów pochodzących z języka włoskiego. Słowa „banca” i słowa „rotta” co oznaczało połamaną ławkę. Otóż bankierzy w średniowiecznych miastach włoskich sprawowali swoje usługi dla publiczności korzystając z ław. W sytuacji gdy stawali się niewypłacalni ława na której dłużnik przeprowadzał transakcję była symbolicznie roztrzaskiwana. Była to nie tylko swoista dezaprobata dla dłużnika i widowiskowe zakończenie jego działalności ale także był to sposób zamanifestowania ogółowi, że dana osoba utraciła swoją wiarygodność.

Innym charakterystycznym słowem jest „konkurs”. Nawiązuje ono do rywalizacji pomiędzy wierzycielami o uzyskanie zaspokojenia z niewystarczającego na ten cel majątku dłużnika. Obecnie słowo to jest przestarzałe i nie występuje w użyciu ani w języku prawnym ani w języku prawniczym.

Blog