W pierwszym rzędzie zostaną przedstawione krótkie uwagi dotyczące istoty pojęć takich jak utwór, dokumentacja, licencja.

 

Generalnie myśl intelektualna w systemie prawa polskiego korzysta z ochrony na różnych szczeblach prawnych. Najdalej idąca ochrona wynika z przepisów o ochronie własności przemysłowej (ustawa z dnia 30 czerwca 2000r. Prawo własności przemysłowej, Dz.U. z 2003r., nr 119, poz. 1117 ze zm.).

 

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 Prawa własności przemysłowej ustawa normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

 

Zgodnie z art. 1 ust. 2 Prawa własności przemysłowej przepisy ustawy nie uchybiają ochronie przedmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przewidzianej w innych ustawach.

 

Niemniej w sytuacji, w której dany przedmiot nie podlega reżimowi ustawy o własności przemysłowej z uwagi na brak atrybutu wynalazku, wzoru użytkowego, przemysłowego, znaków towarowych itp. można stosować do niego przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych

 

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pr. aut. przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

 

Dokumentacja techniczna jest materialnym substratem myśli twórczej podlegającej ochronie prawa. dokumentacja techniczna może stanowić nośnik materialny (substrat) pewnej myśli naukowo-technicznej (z zakresu prawa autorskiego, prawa własności przemysłowej). Dokumentacja wytwarzana jest w szczególności w odniesieniu do skomlikowanych/złożonych założeń. W takim przypadku wartość dokumentacji to będzie w istocie rzeczy wartość inkorporowanej w niej wartości niematerialnej – czyli myśli naukowo - technicznej. Oczywiście może w takim wypadku pojawić się pojęcie wartości wytworzenia egzemplarza dokumentacji, w szczególności gdy dokumentacja jest wielotomowa, albo dokonywana jest jej digitalizacja, itp.

 

Od dokumentacji technicznej jako nośnika myśli naukowo – technicznej, czyli materialnego substratu np. przedmiotu prawa autorskiego należałoby odróżnić dokumentację w rozumieniu art. 546 k.c. Zgodnie z tym przepisem sprzedawca obowiązany jest udzielić kupującemu potrzebnych wyjaśnień o stosunkach prawnych i faktycznych dotyczących rzeczy sprzedanej oraz wydać posiadane przez siebie dokumenty, które jej dotyczą. Jeżeli treść takiego dokumentu dotyczy także innych rzeczy, sprzedawca obowiązany jest wydać uwierzytelniony wyciąg z dokumentu. Ponadto jeżeli jest to potrzebne do należytego korzystania z rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem, sprzedawca powinien załączyć instrukcję dotyczącą sposobu korzystania z rzeczy.

 

Licencja to upoważnienie do korzystania z cudzego utworu podlegającego prawu autorskiemu. Licencja nie jest instrumentem dla przeniesienia autorskich praw majątkowym ale upoważnieniem do korzystania z nich.

Zgodnie z art. 66 pr. aut. umowa licencyjna uprawnia do korzystania z utworu w okresie pięciu lat na terytorium państwa, w którym licencjobiorca ma swoją siedzibę, chyba że w umowie postanowiono inaczej. Po upływie umówionego terminu, prawo uzyskane na podstawie umowy licencyjnej wygasa.

Twórca może udzielić upoważnienia do korzystania z utworu na wymienionych w umowie polach eksploatacji z określeniem zakresu, miejsca i czasu tego korzystania (art. 67 ust. 1 pr. aut.).

 

Licencja może mieć różną postać.

 

Jeżeli umowa nie zastrzega wyłączności korzystania z utworu w określony sposób (licencja wyłączna), udzielenie licencji nie ogranicza udzielenia przez twórcę upoważnienia innym osobom do korzystania z utworu na tym samym polu eksploatacji (licencja niewyłączna) – art. 67 ust. 2 pr. aut..

Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, licencjobiorca nie może upoważnić innej osoby do korzystania z utworu w zakresie uzyskanej licencji, czyli do tzw. sublicencji (art. 67 ust. 3 pr. aut.).

 

Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, uprawniony z licencji wyłącznej może dochodzić roszczeń z tytułu naruszenia autorskich praw majątkowych, w zakresie objętym umową licencyjną (art. 67 ust. 4 pr. aut.).

Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, a licencji udzielono na czas nieoznaczony, twórca może ją wypowiedzieć z zachowaniem terminów umownych, a w ich braku na rok naprzód, na koniec roku kalendarzowego. Licencję udzieloną na okres dłuższy niż pięć lat uważa się, po upływie tego terminu, za udzieloną na czas nieoznaczony (art. 68 pr. aut.). Innymi słowy licencja może być udzielona na czas oznaczony i na czas nieoznaczony.

 

Autorskie prawo majątkowe dotyczące produkcji urządzenia stanowi aktywo, które co do zasady podlega wymianie handlowej. Innymi słowy z punktu widzenia założeń prawa cywilnego, a w tym prawa własności intelektualnej, nie jest to res extra commercio, czyli przedmiot wyłączony z obrotu. Autorskie prawo majątkowe nie podlega również zajęciu w postępowaniu egzekucyjnym ale może stanowić składnik masy upadłości

 

Blog

10 grudnia 2018
Dokumentacja utworu prawa autorskiego.