Kategoryczne brzmienie przepisu art. 3 PrUpad ograniczające uprawnienie do wszczęcia postępowania do osób wskazanych „w ustawie”, czyli w Prawie upadłościowym , wyłącza moim zdaniem możliwość wszczęcia postępowania przez prokuratora (tak trafnie F. Zedler, w: A. Jakubecki, F. Zedler, Prawo upadłościowe i naprawcze, Kraków 2006, s. 28 i K. Piasecki, Ustawa upadłościowe i naprawcze, s. 25; por. również J. Jankowski, Przebieg postępowania egzekucyjnego, upadłościowego i układowego. Struktura postępowań w ujęciu dynamicznym, Kraków 1999, s. 249).

 

Wnioskowanie o upadłość dłużnika przez prokuratora mogłoby być alternatywą dla aktywności wierzyciela.

 

Brak miejsca dla prokuratura wśród podmiotów uprawnionych do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości potwierdzają przepisy o warunkach formalnych wniosku o ogłoszenie upadłości (art. 22–24 PrUpad).

 

Inaczej: S. Gurgul, Prawo upadłościowe i naprawcze, Warszawa 2005, s. 15; M. Kozaczek, Prokurator w postępowaniu upadłościowym, Prok. i Pr. 2005, nr 5, s. 82 i n.; Z. Świeboda, Postępowanie w przedmiocie ogłoszenia upadłości, w: Wokół problematyki cywilnoprocesowej. Studium teoretycznoprawne. Księga pamiątkowa dla uczczenia pracy naukowej Profesora Kazimierza Korzana, red. A. Nowak, Katowice 2001; M. Sekuła, Charakter prawny, s. 20 i n. M. Tuszakowski, Ł. Witkowski, Legitymacja prokuratora do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości i jej ewentualne implikacje, Doradca Restrukturyzacyjny 2017 nr 9, s. 98 i n. Zob. też uch. SN z 15.9.2005, III CZP 58/05.

 

W konsekwencji niektórzy Autorzy uważają za dopuszczalne inicjowanie postępowania przez prokuratora. W takim przypadku problem sporności wierzytelności traci na znaczeniu.