Złożenie wniosku o upadłość konsumencką nie oznacza, że dłużnik uzyskuje moratorium na spłatę zobowiązań ani, że nie może ich wykonywać. Co do zasady, dłużnik może nadal wykonywać swoje zobowiązania. System prawa nie narzuca kolejności regulowania zobowiązań. Nie można przyjąć sztywnej reguły, że zawsze powinny być regulowane zobowiązania najstarsze (por. art. 451 KC) czy, że powinny być regulowane w pierwszej kolejności te zobowiązania, które są uprzywilejowane w postępowaniu egzekucyjnym (art. 1025 KPC) czy upadłościowym (art. 342 PrUp) albo te, które nie podlegają umorzeniu w ramach oddłużenia (art. 49121 ust. 2 PrUp). Można postawić ostrożną tezę, że nie powinny być regulowane te zobowiązania, które nie są jeszcze wymagalne (art. 127 ust. 3 PrUp). Należy pamiętać, że faworyzowanie wierzycieli na przedpolu upadłości jest czynem zabronionym. Zgodnie z art. 302 § 1 KK, kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, nie mogąc zaspokoić wszystkich wierzycieli, spłaca lub zabezpiecza tylko niektórych, czym działa na szkodę pozostałych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Dopiero z chwilą ogłoszenia upadłości dłużnik nie może regulować swoich zobowiązań – podlegają one zaspokojeniu na zasadach przewidzianych w przepisach prawa upadłościowego.

Blog

16 lutego 2019
Czy można płacić długi po złożeniu wniosku o upadłość
konsumencką?